محققان کانادایی در حال طراحی ابزاری تازه هستند که می‌تواند مهاجران را برای استقرار اولیه در کانادا و افزایش احتمال موفقیت‌شان راهنمایی کند.
بیشتر تازه‌واردان به شهرهای بزرگ کانادا هجوم می‌برند. چنین می‌شود که در این میان عده‌ای شاید فرصت‌های بهتر در جاهای دیگر را از دست می‌دهند.
یک تازه‌وارد با سابقه کار بانکی کجا می‌تواند در کانادا مستقر شود؟ مهاجری که مهندس نفت است، چطور؟یا یک فیلمساز؟
به گزارش تلویزیون مهاجر و به نقل از «Toronto Star»، یک پروژه تحقیقاتی 2 ساله که با همکاری دولت فدرال و آزمایشگاه سیاست مهاجرت دانشگاه استنفورد انجام شده، امیدوار است بتواند ابزاری را به وجود بیاورد که روزی مهاجران متخصص را به سمت اجتماعی سوق دهد که در آن احتمال شکوفایی و موفقیت اقتصادی بسیار زیاد باشد.
به گفته رمی لاریویی، سخنگوی سازمان مهاجرت، پناهندگی و شهروندی کانادا، این سازمان می‌خواهد یک برنامه آزمایشی راه بیندازد و الگوریتمی تطبیقی را امتحان کنند که به مهاجران تازه‌وارد پیشنهاداتی برای محل سکونت و سر و سامان گرفتن در کانادا می‌دهد.
او می‌گوید: «این شکل از آزمایش به پژوهشگران اجازه می‌دهد ببینند آیا این ابزارها در واقعیت سودی برای مهاجران اقتصادی خواهد داشت یا نه. به این ترتیب، ما می‌توانیم عواملی را که به موفقیت مهاجران کمک می‌کند، بهتر شناسایی کنیم.»
به گفته او، «این پژوهش باعث می‌شود ما به تصمیم‌گیری مبتنی بر شواهد و ارائه خدمات پیشرفته به مشتری تعهد بیشتری نیز پیدا کنیم که فرصتی است برای استفاده بهینه از فناوری و اطلاعات برای کمک کرن به تازه‌واردان، اجتماعات و به طور کلی، کشور.»
در این پروژه که به پروژه GeoMatch معروف است، پژوهشگران از مجموعه اطلاعات تاریخی جامعی که در رابطه با مشخصات پیشینه، بازده اقتصادی و موقعیت‌های جغرافیایی مهاجران وجود دارد، استفاده کردند تا بفهمند یک مهاجر متخصص به تنهایی کجا می‌تواند زندگی تازه‌اش را شروع کند.
برای فهمیدن اینکه با توجه به پیشینه، شایستگی‌ها و مهارت‌های مهاجران چطور می‌توان به درآمدهای مشمول مالیات در شهرهای مختلف رسید و در عین حال فاکتورهای بومی مثل جمعیت و نرخ بیکاری در طی زمان را نیز در نظر گرفت، از شیوه‌های یادگیری ماشینی استفاده شد. سپس از مدل‌هایی که به دست آمد، برای پیش‌بینی اینکه مهاجرانی با پروفایل‌های مشابه کجاها می‌توانند مستقر شوند و درآمدشان چقدر خواهد بود، استفاده شد. مقاصد احتمالی نیز بر اساس پروفایل هر شخص طبقه‌بندی خواهد شد.
در گزارشی که در رابطه با این برنامه آزمایشی تهیه شده، آمده است: «اولین جایی که مهاجر بعد از مهاجرت در آن مستقر می‌شود، نقش بسیار مهمی در شکل گرفتن موفقیت اقتصادی او ایفا می‌کند. با وجود این، مهاجران در حال حاضر به اطلاعات شخصی‌سازی‌شده‌ای که به آنها در تشخیص مقصد مناسب کمک کند، دسترسی ندارند.»
در این پژوهش که بعد از 2 سال فشرده‌سازی اعداد و مدلسازی پیچیده، سرانجام در تابستان گذشته به پایان رسید، همچنین آمده: «معمولاً همه به راه‌حل‌های دم‌دست بسنده می‌کنند که در نهایت منجر به انتخاب مقاصد نه چندان مطلوب، درآمد پایین‌تر، افزایش نرخ مهاجرت خارجی (به فرآیند نقل مکان افراد از یک منطقه به منطقه‌ای دیگر در کشور مهاجرت خارجی گفته می‌شود) و نیز تمرکز بر مقاصدِ بیشتر شناخته‌شده می‌شود.»
به عنوان نمونه، نزدیک به یک‌چهارم مهاجران اقتصادی در یکی از چهار شهر بزرگ کانادا مستقر می‌شوند، فقط 31 درصد از کل جمعیت تازه‌واردان به تورنتو می‌روند.
در این گزارش آمده: «اگر الگوهای استقرار اولیه، مهاجران را در چند منطقه مهم قابل سکونت متمرکز کند، آن‌وقت کشور رشد اقتصادی‌ای را که مهاجرت با خودش می‌آورد، تجربه نخواهد کرد. تمرکز بی‌مورد هزینه‌هایی را در قالب تراکم در خدمات بومی، مسکن و بازارهای کار به کشور تحمیل خواهد کرد.»
پژوهشگران از میان اطلاعات بایگانی‌شده مربوط به مهاجرت در درازمدت و همچنین آمار و ارقام مربوط به مالیات بر درآمد، پرونده 203 هزار و 290 متقاضی اصلی را که بین سال‌های 2012 تا 2017 در پوشش برنامه فدرال کارگر متخصص، برنامه فدرال نیروی کار ماهر و برنامه the Canadian Experience Class به کانادا آمدند، شناسایی کردند.
آنها درآمد سالانه این افراد را در پایان سال اول اقامت‌شان در کانادا ردیابی کردند و الگوی خروجی‌های اقتصادی‌شان را در یک منطقه مشخص بر اساس یک سری عوامل پیش‌بینی‌کننده از جمله سن در زمان ورود به کشور، قاره محل تولد، میزان تحصیلات، وضعیت خانواده، جنسیت، شغل درخواستی، سطح مهارت، تسلط زبانی، سابقه تحصیل یا کار در کانادا، سال ورود و دسته مهاجرت پیش‌بینی کردند. سپس به این نتیجه رسیدند که بسیاری از مهاجران اقتصادی در جای غلطی قرار گرفته‌اند؛
به عنوان مثال، آن‌طور که در گزارش آمده، از میان مهاجران اقتصادی که تصمیم گرفتند در تورنتو مستقر شوند، این شهر در سال بعد از ورود مهاجران به کشور در میان 52 منطقه منتخب در سرتاسر کانادا، به لحاظ افزایش درآمد احتمالی رتبه بیستم را به خود اختصاص داد.
به عبارت دیگر، داده‌ها نشان می‌دهد که در ازای میانگین مهاجران اقتصادی که در تورنتو مستقر شدند، 19 جای دیگر وجود داشت که مهاجران می‌توانستند در آن درآمد به‌مراتب بالاتری در مقایسه با تورنتو داشته باشند که این روال در کل کشور دیده شد.
در گزارش همچنین آمده: «مدل‌ها با فرض اینکه تنها 10 درصد مهاجران به پیشنهادی که به آنها می‌شود، عمل کنند، نشان می‌دهند که میانگین درآمد سالانه احتمالی مهاجران متخصص سال 2015 و 2016، تنها با استقرار در جایی مناسب‌تر، 1100 دلار افزایش خواهد یافت؛ این یعنی 55 میلیون دلار سود درآمد کلی.»
با وجود این، پژوهشگران نسبت به «اثرات ترکیبی» مثل تمرکز مهاجران با پروفایلی مشابه در یک مکان که می‌تواند درآمدهای احتمالی را به دلیل اشباع شدن پایین آورد، نیز هشدار دادند. مشکلات دیگری همچون توانایی‌ها یا میزان انگیزه افراد نیز در نظر گرفته نشد.
هارالد بادر، استاد دانشگاه رییرسون، می‌گوید استفاده از هوش مصنوعی، از آنجا که جغرافیا و درآمد احتمالی را در اولویت قرار می‌دهد، برای استقرار مهاجر هم ایده جالبی است.
بادر، سرپرست برنامه تکمیلی در مطالعات مهاجرت و استقرار، ادامه می‌دهد: «این به معنای انقلاب در سیستم مهاجرت نیست. ابزار دیگری را در اختیار داریم که شرایط بازارهای بومی را با آنچه مهاجران می‌توانند به کانادا بیاورند، بهتر جفت و جور می‌کند.»
او گفت: «این ساز و کار احتمالاً برای خود مهاجران بسیار پیچیده است؛ اینکه بفهمند جای مناسب‌شان چطور انتخاب می‌شود. این ساز و کار فقط رتبه‌بندی مکان‌ها را مشخص می‌کند و احتمالاً بعدتر فرد پیش خودش فکر می‌کند این رتبه‌بندی چطور نصیب من شده است؟ آیا به خاطر میزان تحصیلاتم است؟ یا کشور محل تولدم؟ اطلاعات برای کاربران نهایی واضح یا در دسترس نیست.»
مهاجران تازه‌وارد معمولاً جایی را برای زندگی انتخاب می‌کنند که دوست یا فامیلی آنجا دارند و یا بر اساس میزان دسترسی به کار و یا اولویت‌های شخصی با توجه به شرایط آب‌وهوایی، مساحت شهر و تنوع فرهنگی این انتخاب صورت می‌گیرد.
دنیل هیبرت، استاد دانشگاه بریتیش کلمبیا که در سیاست مهاجرت تخصص دارد، می‌گوید: «این ابزار به درد کسانی می‌خورد که به اندازه کافی بی تعلق و وابستگی هستند، اینجا فامیلی ندارند و هر جایی حاضرند زندگی کنند.»
به گفته او، «کسانی که این شکل عدم وابستگی منطقی را در خود دارند، به راحتی می‌توانند چنین پیشنهادی را بپذیرند و با خود سوددهی بیاورند.»
اما هیبرت نسبت به اینکه چطور این مدلسازی می‌تواند در آینده منجر به موفقیت مهاجران تازه‌وارد شود، آن هم در صورتی که راهکارها و پیشنهادات بر اساس داده‌های مربوط به گذشته طراحی شده، تردیدهایی دارد.
او می‌گوید: «این مدل‌ها نمی‌توانند آینده را پیش‌بینی کنند. با توجه به نادانسته‌های زیادمان، مثبت‌اندیشی درباره آینده کمی سخت است. این مدل‌ها گذشته و شاید تا حدی بتوانند امروز را پیش‌بینی کنند، اما فردا را نه.»
عضو کانال تگرام مهاجر تی وی شوید.
کانال یوتیوب تلویزیون مهاجر را دنبال نمایید.
کانال اینستاگرام آسانترین راه ارتباط
